Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ένας ελεύθερος δεκάλογος

1. Do not feel absolutely certain of anything.
2. Do not think it worth while to proceed by concealing evidence, for the evidence is sure to come to light.
3. Never try to discourage thinking for you are sure to succeed.
4. When you meet with opposition, even if it should be from your husband or your children, endeavor to overcome it by argument and not by authority, for a victory dependent upon authority is unreal and illusory.
5. Have no respect for the authority of others, for there are always contrary authorities to be found.
6. Do not use power to suppress opinions you think pernicious, for if you do the opinions will suppress you.
7. Do not fear to be eccentric in opinion, for every opinion now accepted was once eccentric.
8. Find more pleasure in intelligent dissent than in passive agreement, for, if you value intelligence as you should, the former implies a deeper agreement than the latter.
9. Be scrupulously truthful, even if the truth is inconvenient, for it is more inconvenient when you try to conceal it.
10. Do not feel envious of the happiness of those who live in a fool's paradise, for only a fool will think that it is happiness."

1. Μην αισθάνεσαι απόλυτα σίγουρος για οτιδήποτε.

2. Μη θεωρείς ότι είναι σωστό και άξιο να προχωράς αποκρύπτοντας αποδείξεις, διότι σίγουρα κάποτε θα έρθουν στο φως.

3. Ποτέ μην προσπαθήσεις να σταματήσεις τη σκέψη επειδή είσαι βέβαιος ότι θα επιτύχεις.

4. Όταν συναντάς μια αντίθετη άποψη, ακόμα κι αν προέρχεται από το σύζυγο ή τα παιδιά σου, προσπάθησε να την ξεπεράσεις με συζήτηση και όχι μέσω της άσκησης εξουσίας. Μια νίκη βασισμένη στην αυθεντία είναι εξωπραγματική και πλασματική.

5. Μην έχεις καθόλου σεβασμό προς την αυθεντία των άλλων, διότι πάντοτε βρίσκεις αντίθετες προς αυτούς αυθεντίες.

6. Μη χρησιμοποιείς δύναμη για να καθυποτάξεις απόψεις που θεωρείς ολέθριες, διότι αν το κάνεις, οι απόψεις αυτές θα καθυποτάξουν εσένα.

7. Μη φοβάσαι την εκκεντρικότητα στις ιδέες σου, διότι κάθε ιδέα που σήμερα είναι αποδεκτή, κάποτε ήταν εκκεντρική.

8. Να ευχαριστιέσαι περισσότερο με την έξυπνη διαφωνία, παρά με την παθητική συμφωνία, διότι αν εκτιμάς την εξυπνάδα όπως πρέπει, στην πρώτη περίπτωση υπονοείται μια πιο βαθιά συμφωνία από τη δεύτερη.

9. Να είσαι ευσυνείδητα ειλικρινής, ακόμα κι αν η αλήθεια είναι ενοχλητική, διότι είναι περισσότερο ενοχλητικό όταν προσπαθείς να την σκεπάσεις.

10. Μη ζηλεύεις την ευτυχία εκείνων που ζουν ανόητα στον κόσμο τους. Μόνο ένας ανόητος θα το θεωρούσε αυτό ευτυχία.»


Πηγή: - "A liberal decalogue" by Bertrand Russell. From “The Autobiography of Bertrand Russell, Vol. 3: 1944-1969, pp. 71-2.”

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ξόδεψαν όλη τους τη ζωή καμαρώνοντας για τα πάθη τους

Ηeroes. Victims. Gods and human beings. All throwing shapes, every one of them Convinced he's in the right, all of them glad To repeat themselves and their every last mistake, No matter what. People so deep into Their own self-pity self-pity buoys them up. People so staunch and true, they're fixated, Shining with self-regard like polished stones. And their whole life spent admiring themselves For their own long-suffering. Licking their wounds And flashing them around like decorations (pp. 1-2). ... Human beings suffer, they torture one another, they get hurt and get hard. No poem or play or songcan fully right a wrong inflicted or endured. … History says, Don't hope on this side of the grave. But then, once in a lifetime the longed for tidal wave of justice can rise up, and hope and history rhyme (p.77). … Ήρωες και θύματα συνάμα. Θεοί ίδιοι με ανθρώπινα πλάσματα. Παραδαρμένες φιγούρες και ο καθένας να πιστεύει πως το δίκιο με το μέρος τ...

Η ζωή του ανθρώπου είναι καμωμένη από καιρούς

Σκέψη του παροδικού που σε παραλύει. Σπίτια, θάνατοι, χωρισμοί. Η ζωή του ανθρώπου είναι καμωμένη από καιρούς: καιρός να σπείρεις, καιρός να θερίσεις, καιρός της θλίψης, καιρός της χαράς, καιρός της αγάπης, καιρός της μοναξιάς. Αν το σκεφτείς έτσι, θα μπορέσεις και στη χαμηλότερη στιγμή να στηριχτείς, γιατί κι αυτή θα ανήκει σ’ έναν από τους καιρούς της ζωής σου. Πηγή: Γιώργος Σεφέρης (1977). Μέρες Γ΄, 1934-1940. Αθήνα: Ίκαρος.

Τι είναι η Φιλοσοφική Συμβουλευτική;

Λένε πως η Αμερική – οι ΗΠΑ – ειδικά, είναι η χώρα των εκπλήξεων – άλλοτε ευχάριστων κι  άλλοτε δυσάρεστων για τους άλλους (κάτι ξέρουμε κι εμείς από αυτά). Τώρα, όμως, η έκπληξη που έρχεται πέρα από τον Ατλαντικό, είναι πραγματικά ευάρεστη. Έκπληξη, όχι πολιτική, οικονομική κλπ., αλλά ψυχοθεραπευτική. Εξηγούμαι: Σε αυτή τη χώρα, όπου, δεκάδες χρόνια, κάνει θραύση η ψυχιατρική και προπάντων η ψυχανάλυση, στη χώρα όπου κάθε «αξιοπρεπής» πολίτης καταφεύγει σε ψυχαναλυτές, για να λύσει όσα ψυχικά, κοινωνικά, επαγγελματικά, ερωτικά κλπ. Προβλήματα του προκαλεί η κοινωνική «αποδόμηση» και ο αποανθρωπισμός της σύγχρονης ζωής… σε αυτή τη χώρα όπου η «πράξη» κυριαρχεί πάνω στη «σκέψη»… σε αυτή λοιπόν τη χώρα, μια σχεδόν απίστευτη «μόδα» έκανε την εμφάνισή της: «ο φιλοσοφικός σύμβουλος». Τι είναι τούτο το καινούριο «φρούτο»; Απλούστατα: ένας επιστήμονας που έρχεται να αντικαταστήσει τον «μάγο -ψυχαναλυτή» και να προσφέρει στον «ασθενή», αντί ψυχοφάρμακα και «αναλύσεις», τη βοήθεια της ...