Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Συναισθήματα, ΙV


Ο οδοιπόρος του Bosch αφήνει πίσω του μία ζωή, στην οποία τον έχουν οδηγήσει άλλες δυνάμεις - τα περιστέρια στον ουρανό, όπως αναφέρει η μεσαιωνική έκφραση 'duiven op zolder houden'. Ο περιστερώνας και ο κύκνος στην ταμπέλα, λένε ότι ο κόσμος του - η ταβέρνα, από πίσω του – ήταν ένα πορνείο. Ένας κόσμος που του γρυλλίζει απειλητικά – όπως ο σκύλος, διαβολικό σημάδι - καθώς φεύγει πια από την εξουσία του.
Το πανδοχείο «Λευκός Κύκνος» αντιπροσωπεύει αυτόν το βίο: πληρωμένος έρωτας -τα κρεμασμένα εσώρουχα από το παράθυρο -, πιόμα – το ανάποδο λαγήνι στη κορυφή -, ασωτία με κλεψιά και χυδαίο κουτσομπολιό - η κίσσα στο κλουβί. Η γυναίκα στη πόρτα με όπλο την λαγνεία - την κρασοκανάτα - παρασύρει τους περαστικούς στις ηδονές του έρωτα -το ξίφος και το μαχαιρίδιο του άνδρα που την αγκαλιάζει, το μακρύ κοντάρι είναι όλα ερωτικά σύμβολα. Μία άλλη γυναίκα στο παράθυρο, σαν το βαρέλι από κάτω της που δεν έχει τάπα, γλυκοκοιτάζει τους περαστικούς. Πράγματι η ζωή στο πανδοχείο ήταν ανυπόφορη – ένας άνδρας στη σκιά κατουράει τον τοίχο του. Την ακολούθησε όμως γιατί ήθελε, έστω και για λίγο, να την δοκιμάσει.
Δεν οικοδόμησε τίποτα σ’ αυτήν τη ζωή , στην οποία όλα καταρρέουν σαν την κατεστραμμένη οροφή και τα ξεχαρβαλωμένα παντζούρια. Εκεί η βρωμιά και η πλεονεξία περισσεύουν όπως τα περιστέρια στο προαύλιο. Και ένας, όχι και τόσο, παρδαλός κόκορας σγαρλεύει την αυλή. Ο γυρολόγος ακούει το πουλί που ξύνει το χώμα – του θυμίζει την προδοσία που διέπραξε- και κοιτάζει με δισταγμό πίσω του, δεν είναι ακόμα σίγουρος ότι έχει το κουράγιο να προχωρήσει!
Θέλει να πάρει άλλο δρόμο τώρα. Να μπει στο λιβάδι αριστερά του – έναν λειμώνα που δεν είναι παρά η επιστροφή στην πατρική εστία, εκεί απ’ όπου ξεκίνησε. Η πόρτα όμως είναι κλειστή. Η παχιά αγελάδα που βόσκει, χαζεύοντας τον, του θυμίζει τι έχασε. Είχε και αυτός ο δρόμος τρυφηλότητα φαίνεται ότι του λέει η κίσσα. Πλήρωσε τις επιλογές του. Το τσόχινο καπέλο που κρατάει στο αριστερό του χέρι – παραπέμπει σε μία ολλανδική παροιμία ‘buiten hoede zijn' – του υπενθυμίζει ότι κανείς δεν μπορεί να προστατευθεί από τις συνέπειες των πράξεων του. Έχει βυθισθεί στη θλίψη – το τσαγγαρόσουβλο στο καπέλο είναι παλιό αστρονομικό σύμβολο του Κρόνου, της μελαγχολίας. Θα διαβεί την πατρική θύρα; Πλησιάζει το τέλος της ζωής του – έτσι του μαρτυράει το ισόπλευρο τρίγωνο στο πάνω μέρος της καγκελόπορτας. Έχει παραμελήσει ο «Άσωτος Υιός» τα έξη – όπως είναι οι τρύπες της πόρτας – χρέη του. Η διαγώνιος μπάρα μαζί με το τρίγωνο φτιάξανε ήδη την κρεμάλα.
Θα μπορέσει να εξαρθεί πάνω από τον εαυτό του;

Πηγή: «De landloper» - Hieronymus Bosch, Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ξόδεψαν όλη τους τη ζωή καμαρώνοντας για τα πάθη τους

Ηeroes. Victims. Gods and human beings. All throwing shapes, every one of them Convinced he's in the right, all of them glad To repeat themselves and their every last mistake, No matter what. People so deep into Their own self-pity self-pity buoys them up. People so staunch and true, they're fixated, Shining with self-regard like polished stones. And their whole life spent admiring themselves For their own long-suffering. Licking their wounds And flashing them around like decorations (pp. 1-2). ... Human beings suffer, they torture one another, they get hurt and get hard. No poem or play or songcan fully right a wrong inflicted or endured. … History says, Don't hope on this side of the grave. But then, once in a lifetime the longed for tidal wave of justice can rise up, and hope and history rhyme (p.77). … Ήρωες και θύματα συνάμα. Θεοί ίδιοι με ανθρώπινα πλάσματα. Παραδαρμένες φιγούρες και ο καθένας να πιστεύει πως το δίκιο με το μέρος τ...

Η ζωή του ανθρώπου είναι καμωμένη από καιρούς

Σκέψη του παροδικού που σε παραλύει. Σπίτια, θάνατοι, χωρισμοί. Η ζωή του ανθρώπου είναι καμωμένη από καιρούς: καιρός να σπείρεις, καιρός να θερίσεις, καιρός της θλίψης, καιρός της χαράς, καιρός της αγάπης, καιρός της μοναξιάς. Αν το σκεφτείς έτσι, θα μπορέσεις και στη χαμηλότερη στιγμή να στηριχτείς, γιατί κι αυτή θα ανήκει σ’ έναν από τους καιρούς της ζωής σου. Πηγή: Γιώργος Σεφέρης (1977). Μέρες Γ΄, 1934-1940. Αθήνα: Ίκαρος.

There is no such thing as great sex unless you have an apocalyptic moment - Aνακαλύπτω τον Θεό στο πλέον ερωτικό μου σημείο

NORMAN MAILER: Great sex is apocalyptic. There is no such thing as great sex unless you have an apocalyptic moment. William Burroughs once changed the course of American literature with one sentenc e. He said, "I see God in my asshole in the flashbulb of orgasm." Now that was one incredible sentence because it came at the end of the Eisenhower period, printed around 1959 in Big Table in Chicago. I remember reading it and thinking, I can't believe I just read those words. I can't tell you the number of taboos it violated. First of all, you weren't supposed to connect God with sex. Second of all, you never spoke of the asshole, certainly not in relation to sex. If you did, you were the lowest form of pervert. Third of all, there was obvious homosexuality in the remark. In those days nobody was accustomed to seeing that in print. And fourth, there was an ugly technological edge — why'd he have to bring in flashbulbs? Was that the nature of his orgasm? It was the ...