Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι μακρόσυρτοι λυγμοί των φθινοπωρινών βιολιών πληγώνουν την καρδιά μου με μια μονότονη θλίψη

«Les sanglots longs des violons de l'automne blessent mon coeur d'une langueur monotone»
Την έφερε σήμερα το πρωί το ασθενοφόρο. Την βρήκαν, είπαν, παρατημένη σ’ ένα δρόμο της Ερμούπολης. Ημίγυμνη σχεδόν, χωρίς παπούτσια.
Η εύκολη στάμπα στα Επείγοντα: είναι μεθυσμένη. Κορίτσι των μπαρ, φερμένο από την χώρα του Τολστόϊ, ήλθε μόνον για το Σαββατοκύριακο. Να «διασκεδάσει» κάποιους.
Όταν την είδα είχε ένα μόνιμο χαμόγελο, χαριτωμένο θάλεγα. Διασκέδαζε με την κατάσταση της. Αντιλαμβανόταν την πραγματικότητα αλλά το χαιρότανε. Επιμέναμε. Μεθυσμένη είναι! Το παραμικρό γι’ αυτήν ήταν αφορμή για να γελάσει. Μας παρέσυρε όλους σε αστεϊσμούς. Μόνον όταν λειτούργησε ο «επαγγελματισμός μας» αντιληφθήκαμε ότι κατατρυχόταν από εκείνη την τρομερή ασθένεια που ανάγκασε τον Ηρακλή να κατακρημνίσει τον Λίχα στη θάλασσα.
Από εκείνη την ώρα «οι μακρόσυρτοι λυγμοί των φθινοπωρινών βιολιών πληγώνουν την καρδιά μου με μια μονότονη θλίψη». Δεν ξέρω γιατί. Αύριο θάμαι καλύτερα.

Πηγή: « Chanson d'automne» de Paul Marie Verlaine

  • γράμματα

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία

T'was the night before Christmas, when all through the house Not a creature was stirring, --not even a mouse; The stockings were hung by the chimney with care, In hopes that St. Nicholas soon would be there. The children were nestled all snug in their beds, While visions of sugar-plums danced in their heads; And mamma in her 'kerchief, and I in my cap, Had just settled down for a long winter's nap, When out on the lawn there arose such a clatter, I sprang from the bed to see what was the matter. Away to the window I flew like a flash, Tore open the shutters and threw up the sash. The moon on the breast of the new-fallen snow Gave the lustre of mid-day to objects below, When, what to my wondering eyes should appear, But a miniature sleigh, and eight tiny reindeer, With a little old driver, so lively and quick, I knew in a moment it must be St. Nick. More rapid than eagles his coursers they came, And he whistled, and shouted, and called them by name; "Now, DASHER! now, D...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

There is no such thing as great sex unless you have an apocalyptic moment - Aνακαλύπτω τον Θεό στο πλέον ερωτικό μου σημείο

NORMAN MAILER: Great sex is apocalyptic. There is no such thing as great sex unless you have an apocalyptic moment. William Burroughs once changed the course of American literature with one sentenc e. He said, "I see God in my asshole in the flashbulb of orgasm." Now that was one incredible sentence because it came at the end of the Eisenhower period, printed around 1959 in Big Table in Chicago. I remember reading it and thinking, I can't believe I just read those words. I can't tell you the number of taboos it violated. First of all, you weren't supposed to connect God with sex. Second of all, you never spoke of the asshole, certainly not in relation to sex. If you did, you were the lowest form of pervert. Third of all, there was obvious homosexuality in the remark. In those days nobody was accustomed to seeing that in print. And fourth, there was an ugly technological edge — why'd he have to bring in flashbulbs? Was that the nature of his orgasm? It was the ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Γράμματα σε μια Νέα Γυναίκα

Γράμματα σε μια Νέα Γυναίκα Αγαπημένη μου - να που βρήκα την κατάλληλη προσφώνηση σ’ αυτά τα παθητικά κρυφομιλήματα -. Σας έχω συναντήσει σ’ όλες τις προηγούμενες ζωές μου, όλους τους περασμένους αιώνες. Στη Βερόνα, στο κατάστρωμα ενός πλοίου, στις σελίδες του Ethica seu scito te ipsum, στο Ασμα Ασμάτων. Μ’ αυτόν το Αρχαίο Πτερνιστή τον Χρόνο, αναμετρήθηκα σαν ίσος προς ίσο. Έγινα, προς χάρη σας, ποιητής για να διαφιλονικήσω μαζί του. Για μην σας εγκαταλείψω στη σκόνη  του Καιρού. Για να ξορκίσω τον βραχνά της φθοράς με τις στροφές μου. Δεν ήταν ο βάρδος του Avon που τον φοβέριζε. Εγώ ήμουν. Devouring Time, blunt thou the lion's paws, And make the earth devour her own sweet brood; Pluck the keen teeth from the fierce tiger's jaws, And burn the long-lived phoenix in her blood; Make glad and sorry seasons as thou fleets, And do whate'er thou wilt, swift-footed Time, To the wide world and all her fading sweets; But I forbid thee one most heinous crime: O, car...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα