Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Συναισθήματα, VIII

Der Hoelle Rache kocht in meinen Herzen,
Tod und Verzweiflung flammet um mich her!
Fuehlt nicht durch dich Sarastro Todesschmerzen,
So bist du meine Tochter nimmermehr.

Verstossen sei auf ewig, verlassen sei auf ewig,
Zertruemmert sei'n auf ewig alle Bande der Natur,
Wenn nicht durch dich Sarastro wird erblassen!
Hort! Rachegoetter! Hoert der Mutter Schwur!

Της κόλασης εκδίκηση φωλιάζει στην καρδιά μου,
και σε χόλιασμα θανατερό φλογίζω!
Να νιώσει ο Sarastro του θανάτου τη κρυάδα, πράξε,
αλλιώς κόρη μου πια δεν σε λογίζω.

Αποκληρωμένη και για πάντα αφορισμένη θάσαι,

και τους δεσμούς της Φύσης διαρρηγνύω,
αν στου Sarastro το πρόσωπο δεν δω τη νεκρική χλομάδα!
Ω! Θεοί του γδικιωμού, ακούστε! Τον όρκο μου ομνύω!

Πηγή: Der Hoelle Rache kocht in meinen Herzen (Koenigin der Nacht, Act II) aus Die Zauberfloete von Wolfgang Amadeus Mozart

P.S
Αυτό το σημείωμα το έγραψα για τα σημερινά γενέθλια μου.

Ο Μαγικός Αυλός είναι η τελευταία όπερα του W. A. Mozart και η δημοφιλέστερη. Είναι ένας ύμνος στην Αγάπη, τη Συγχώρεση και την Ανοχή. Σε κανένα άλλο μουσικό έργο δεν είναι τόσο φανερός ο μετασχηματισμός της ακατέργαστη ύλης σε ουσία και πνεύμα. Εδώ αναδεικνύεται με μοναδικό τρόπο η διαδικασία ωρίμανσής έως την πλήρη τελείωση του ανθρώπου. Ο σπόρος που φουσκώνει, ρίχνει τ’ αγκίστρια του στο χώμα, γαντζώνεται, ανασηκώνεται, ανεβαίνει στο φως και γίνεται στάχυ. Ο Tamino δοκίμασε του θάρρος του, τις αρετές του, τη διαίσθησή του. Τελικά, ενώνεται με την Pamina η οποία, έχοντας περάσει και αυτή τις δικές της δοκιμασίες, έχει επίσης φθάσει στη φώτιση. Οι χαρακτήρες αντιπροσωπεύουν διάφορες όψεις της ανθρώπινης φύσης παίζοντας σε ένα δράμα το οποίο συμβαίνει εντός του κάθε ενός από εμάς.
Οι πρωταγωνιστές

Sarastro (βαθύφωνος): Αρχιερέας του Ήλιου, της Ίσιδας και του Όσιρη, επικεφαλής του ναού.
Tamino (τενόρος): Νεαρός πρίγκιπας που αγαπά την κόρη της Βασίλισσας της Νύχτας, με την άδεια της μητέρας της, Βασίλισσας της Νύχτας. Η τελευταία του χάρισε έναν μαγικό αυλό για να τον βοηθά σε κάθε δυσκολία.
Βασίλισσα της Νύχτας (Koenigin der Nacht, υψίφωνος): Προσπαθεί να εκδικηθεί τον Αρχιερέα Sarastro που έχει απαγάγει την κόρη της.
Pamina (υψίφωνος): Κόρη της βασίλισσας (την απήγαγε ο Sarastro). Αγαπά τον νεαρό πρίγκιπα Tamino.
Papageno (βαθύφωνος ή βαρύτονος): Κυνηγά πουλιά και έχει μόνον απλούς στόχους για τη ζωή του: να τρώει, να πίνει, να παντρευτεί και να κάνει παιδιά.
Papagena (υψίφωνος): Γοητεύεται από τον Papageno, επιθυμεί να τον παντρευτεί, για να κάνουν πολλά παιδιά.
Monostatos (τενόρος): Ένας Μαυριτανός στην υπηρεσία του Sarastro.

Η πρεμιέρα δόθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1791, στο θέατρο Auf der Wieden, ένα λαϊκό θέατρο έξω από τη Βιέννη. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Papageno ερμήνευσε ο Emmanuel Schikaneder, που έγραψε και το libretto, με τον οποίο ο Mozart αστειευόταν, αφού του άλλαζε διαρκώς τον τόνο του Glockenspiel - που έπαιζε ο ίδιος- στο μέρος όπου τραγουδούσε ο φίλος του στη 2η πράξη την πασίγνωστη άρια Ein Maedchen oder Weibchen (κορίτσι από σπίτι ή μια τσουλίτσα). Η soprano coloratura Josefa Weber Hofer, κουνιάδα του (με την οποία πριν παντρευτεί είχε ερωτική σχέση), ερμήνευσε τον απαιτητικό ρόλο της Βασίλισσας της Νύχτας, ενώ η 17χρονη Anna Gottlieb το ρόλο της Pamina. Στη γυναίκα του έγραψε : «Αγαπημένη μου μικρή, μόλις γύρισα από την όπερα. Ως συνήθως το θέατρο ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Την άρια Ein Maedchen oder Weibchen και την aria του Papageno τις τραγούδησαν και σε bis. Αυτό που μου δίνει πιο πολλή χαρά είναι ότι νιώθω πως το κοινό εκτιμά την όπερά μου. Είμαι σίγουρος ότι θα τους αρέσει όλο και πιο πολύ. Ο καιρός περνά και μου λείπεις. Αντίο μικρή μου. Περιμένω και ελπίζω να λάβω γράμμα σου σήμερα. Και μ' αυτήν τη γλυκιά προσμονή, σου στέλνω χίλια φιλιά. Ο άντρας σου που πάντα σ' αγαπά... W. A. Mozart".

Στη σκηνή 11 της 2ης Πράξης η Βασίλισσα της Νύχτας με θυμό σύρει ένα αιχμηρό μαχαίρι που -όπως λέει- φτιάχτηκε για να σκοτώσει τον Sarastro. Εδώ ακούγεται μία από τις δυσκολότερες άριες - από πλευράς ερμηνείας- του παγκόσμιου λυρικού ρεπερτορίου, η "άρια της Βασίλισσας της Νύχτας". Για μπορέσει μια σοπράνο να κατακτήσει αυτό τον τίτλο πρέπει να τραγουδήσει με επιτυχία αυτή την άρια.Μπορείτε να αποθηκεύσετε την άρια στον υπολογιστή σας, κάνοντας δεξί κλικ εδώ , και επιλέγετε "Αποθήκευση προορισμού ως...". ¨Κατεβάζοντας¨ το αρχείο θεωρείτε αυτονόητο ότι θα σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα του έργου, το οποίο δεν μπορεί να πουληθεί σε τρίτους.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

There is no such thing as great sex unless you have an apocalyptic moment - Aνακαλύπτω τον Θεό στο πλέον ερωτικό μου σημείο

NORMAN MAILER: Great sex is apocalyptic. There is no such thing as great sex unless you have an apocalyptic moment. William Burroughs once changed the course of American literature with one sentenc e. He said, "I see God in my asshole in the flashbulb of orgasm." Now that was one incredible sentence because it came at the end of the Eisenhower period, printed around 1959 in Big Table in Chicago. I remember reading it and thinking, I can't believe I just read those words. I can't tell you the number of taboos it violated. First of all, you weren't supposed to connect God with sex. Second of all, you never spoke of the asshole, certainly not in relation to sex. If you did, you were the lowest form of pervert. Third of all, there was obvious homosexuality in the remark. In those days nobody was accustomed to seeing that in print. And fourth, there was an ugly technological edge — why'd he have to bring in flashbulbs? Was that the nature of his orgasm? It was the ...

Μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία

T'was the night before Christmas, when all through the house Not a creature was stirring, --not even a mouse; The stockings were hung by the chimney with care, In hopes that St. Nicholas soon would be there. The children were nestled all snug in their beds, While visions of sugar-plums danced in their heads; And mamma in her 'kerchief, and I in my cap, Had just settled down for a long winter's nap, When out on the lawn there arose such a clatter, I sprang from the bed to see what was the matter. Away to the window I flew like a flash, Tore open the shutters and threw up the sash. The moon on the breast of the new-fallen snow Gave the lustre of mid-day to objects below, When, what to my wondering eyes should appear, But a miniature sleigh, and eight tiny reindeer, With a little old driver, so lively and quick, I knew in a moment it must be St. Nick. More rapid than eagles his coursers they came, And he whistled, and shouted, and called them by name; "Now, DASHER! now, D...

Γράμματα σε μια Νέα Γυναίκα

Γράμματα σε μια Νέα Γυναίκα Αγαπημένη μου - να που βρήκα την κατάλληλη προσφώνηση σ’ αυτά τα παθητικά κρυφομιλήματα -. Σας έχω συναντήσει σ’ όλες τις προηγούμενες ζωές μου, όλους τους περασμένους αιώνες. Στη Βερόνα, στο κατάστρωμα ενός πλοίου, στις σελίδες του Ethica seu scito te ipsum, στο Ασμα Ασμάτων. Μ’ αυτόν το Αρχαίο Πτερνιστή τον Χρόνο, αναμετρήθηκα σαν ίσος προς ίσο. Έγινα, προς χάρη σας, ποιητής για να διαφιλονικήσω μαζί του. Για μην σας εγκαταλείψω στη σκόνη  του Καιρού. Για να ξορκίσω τον βραχνά της φθοράς με τις στροφές μου. Δεν ήταν ο βάρδος του Avon που τον φοβέριζε. Εγώ ήμουν. Devouring Time, blunt thou the lion's paws, And make the earth devour her own sweet brood; Pluck the keen teeth from the fierce tiger's jaws, And burn the long-lived phoenix in her blood; Make glad and sorry seasons as thou fleets, And do whate'er thou wilt, swift-footed Time, To the wide world and all her fading sweets; But I forbid thee one most heinous crime: O, car...