Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Χαρακτήρες, VIII

... 'Οπου μια μέρα έλαβα ένα τηλεγράφημα: "Εύρον πρασίνην πέτραν ωραιοτάτην, ελθέ αμέσως. Ζορμπάς"
'Ηταν η εποχή που ακούγουνταν οι πρώτες μακρινές βροντές της καταιγίδας που είχε κιόλα κινήσει καταπάνω στη γης. Ο παγκόσμιος πόλεμος. Εκατομμύρια άνθρωποι έτρεμαν, θωρώντας την πείνα, τη σφαγή, την παραφροσύνη νά' ρχουνται. 'Ολοι οι δαιμόνοι του ανθρώπου είχαν ξυπνήσει και διψούσαν για αίμα.
Μέσα σε τέτοιες φαρμακερές μέρες έλαβα το τηλεγράφημα του Ζορμπά. Στην αρχή θύμωσα, ο κόσμος χάνεται, κιντυνεύει η ζωή κι η τιμή κι η ψυχή του ανθρώπου, κι ορίστε τώρα ένα τηλεγράφημα να κινήσεις, να κάμεις χίλια μίλια για να δεις μιαν όμορφη πράσινη πέτρα! Ανάθεμα είπα στην ομορφιά, γιατί 'ναι άκαρδη και δεν νοιάζεται για τον πόνο του ανθρώπου.
Μα ξαφνικά τρόμαξα, ο θυμός είχε κιόλας ξεθυμάνει κι ένιωθα με φρίκη πως η απάνθρωπη αυτή κραυγή του Ζορμπά αποκρίνουνταν σε άλλη απάνθρωπη μέσα μου κραυγή. 'Ενα άγριο όρνιο μέσα μου τίναξε τα φτερά του να φύγει. 'Ομως δεν έφυγα. δεν τόλμησα πάλι, δεν κίνησα να πάω, δεν ακολούθησα τη θεϊκιά θηριώδη μέσα μου κραυγή, δεν έκαμα μια γεναία παράλογη πράξη. Ακολούθησα την κρύα ανθρώπινη φωνή του λογικού, πήρα την πένα κι έγραψα του Ζορμπά και του εξηγούσα...
Κι' αυτός μου αποκρίθηκε: «Είσαι, και να με συμπαθάς, αφεντικό, καλαμαράς. Μπορούσες κι εσύ, κακομοίρη, μια φορά στη ζωή σου να δεις μιαν όμορφη πράσινη πέτρα και δεν την είδες. Μα το Θεό, κάθουμαι κάποτε, όταν δεν έχω δουλειά, και λέω με το νου μου: «Υπάρχει, δεν υπάρχει Κόλαση;» μα χτες που έλαβα το γράμμα σου, είπα: « Σίγουρα πρέπει να υπάρχει Κόλαση για μερικούς καλαμαράδες»...

Πηγή: "Αναφορά στον Γκρέκο" του Νίκου Καζαντζάκη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ξόδεψαν όλη τους τη ζωή καμαρώνοντας για τα πάθη τους

Ηeroes. Victims. Gods and human beings. All throwing shapes, every one of them Convinced he's in the right, all of them glad To repeat themselves and their every last mistake, No matter what. People so deep into Their own self-pity self-pity buoys them up. People so staunch and true, they're fixated, Shining with self-regard like polished stones. And their whole life spent admiring themselves For their own long-suffering. Licking their wounds And flashing them around like decorations (pp. 1-2). ... Human beings suffer, they torture one another, they get hurt and get hard. No poem or play or songcan fully right a wrong inflicted or endured. … History says, Don't hope on this side of the grave. But then, once in a lifetime the longed for tidal wave of justice can rise up, and hope and history rhyme (p.77). … Ήρωες και θύματα συνάμα. Θεοί ίδιοι με ανθρώπινα πλάσματα. Παραδαρμένες φιγούρες και ο καθένας να πιστεύει πως το δίκιο με το μέρος τ...

Η ζωή του ανθρώπου είναι καμωμένη από καιρούς

Σκέψη του παροδικού που σε παραλύει. Σπίτια, θάνατοι, χωρισμοί. Η ζωή του ανθρώπου είναι καμωμένη από καιρούς: καιρός να σπείρεις, καιρός να θερίσεις, καιρός της θλίψης, καιρός της χαράς, καιρός της αγάπης, καιρός της μοναξιάς. Αν το σκεφτείς έτσι, θα μπορέσεις και στη χαμηλότερη στιγμή να στηριχτείς, γιατί κι αυτή θα ανήκει σ’ έναν από τους καιρούς της ζωής σου. Πηγή: Γιώργος Σεφέρης (1977). Μέρες Γ΄, 1934-1940. Αθήνα: Ίκαρος.

Τι είναι η Φιλοσοφική Συμβουλευτική;

Λένε πως η Αμερική – οι ΗΠΑ – ειδικά, είναι η χώρα των εκπλήξεων – άλλοτε ευχάριστων κι  άλλοτε δυσάρεστων για τους άλλους (κάτι ξέρουμε κι εμείς από αυτά). Τώρα, όμως, η έκπληξη που έρχεται πέρα από τον Ατλαντικό, είναι πραγματικά ευάρεστη. Έκπληξη, όχι πολιτική, οικονομική κλπ., αλλά ψυχοθεραπευτική. Εξηγούμαι: Σε αυτή τη χώρα, όπου, δεκάδες χρόνια, κάνει θραύση η ψυχιατρική και προπάντων η ψυχανάλυση, στη χώρα όπου κάθε «αξιοπρεπής» πολίτης καταφεύγει σε ψυχαναλυτές, για να λύσει όσα ψυχικά, κοινωνικά, επαγγελματικά, ερωτικά κλπ. Προβλήματα του προκαλεί η κοινωνική «αποδόμηση» και ο αποανθρωπισμός της σύγχρονης ζωής… σε αυτή τη χώρα όπου η «πράξη» κυριαρχεί πάνω στη «σκέψη»… σε αυτή λοιπόν τη χώρα, μια σχεδόν απίστευτη «μόδα» έκανε την εμφάνισή της: «ο φιλοσοφικός σύμβουλος». Τι είναι τούτο το καινούριο «φρούτο»; Απλούστατα: ένας επιστήμονας που έρχεται να αντικαταστήσει τον «μάγο -ψυχαναλυτή» και να προσφέρει στον «ασθενή», αντί ψυχοφάρμακα και «αναλύσεις», τη βοήθεια της ...