Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μαζί σου λαλώ κάθε ωραίο σκοπό

Ω καλή μου ξανθιά
συντροφιά μου γλυκιά
που μαζί σου λαλώ
κάθε ωραίο σκοπό

Ήρθες, ήρθες, εφάνης
με σουραύλι να υφάνεις
ύμνους, κελαηδισμούς
ήχους εαρινούς

Εμπρός, αρχίνα, πες τους
γλυκά τους αναπαίστους





Πηγή: Από το έργο του Αριστοφάνη "Ορνιθες". Τραγουδά ο Γιώργος Μούτσιος

  • Το έργο ανέβηκε πρώτη φορά από το Θέατρο Τέχνης το 1959, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν, μουσική Μάνου Χατζιδάκι, σκηνικά και κοστούμια Γιάννη Τσαρούχη με τους Γιώργο Μούτσιο, Σπύρο Σακκά, κλπ. Η μετάφραση είναι του Βασίλη Ρώτα
  • Οι «Όρνιθες» είναι το λυρικότερο από τα σωζόμενα έργα του Αριστοφάνη. Μια κραυγή αγωνίας…Θέμα της, το ταξίδι, μια συνειδητή μετανάστευση, ένα αναγκαίο ταξίδι, σ’ έναν άλλο κόσμο, που υπερβαίνει την πραγματικότητα. Ένα ταξίδι στον κόσμο της ουτοπίας και του ονείρου. Σε κάθε περίπτωση σ’ έναν κόσμο υπέρβασης. «Φεύγω μονάχα για να φύγω»…Φεύγω. Αναχωρώ. Αναζητώ. Μετατοπίζομαι. Έννοιες που ο καθένας αναζητά καθημερινά. Σπανίως επιχειρεί. Ο κόσμος των Ορνίθων είναι πιθανά ο κόσμος της προέλευσής μας, ή και ο κόσμος της επιστροφής. Ο κόσμος του ονείρου ή του «εκείνου» της ψυχιατρικής επιστήμης.
  • Τα δύο ερωτευμένα πουλιά ξεφεύγουν από την από την εξουσία του Πεισθέταιρου και χτίζουν τη δική τους ερωτική φωλιά.
  • έρωτας


Σχόλια

  1. ένα απ τα πλέον αγαπημένα μου κομμάτια ever είναι αυτό, που μας έδωσες και με player.. σαν ένα μικρό θαύμα μου φάνηκε που το βρήκα ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ξόδεψαν όλη τους τη ζωή καμαρώνοντας για τα πάθη τους

Ηeroes. Victims. Gods and human beings. All throwing shapes, every one of them Convinced he's in the right, all of them glad To repeat themselves and their every last mistake, No matter what. People so deep into Their own self-pity self-pity buoys them up. People so staunch and true, they're fixated, Shining with self-regard like polished stones. And their whole life spent admiring themselves For their own long-suffering. Licking their wounds And flashing them around like decorations (pp. 1-2). ... Human beings suffer, they torture one another, they get hurt and get hard. No poem or play or songcan fully right a wrong inflicted or endured. … History says, Don't hope on this side of the grave. But then, once in a lifetime the longed for tidal wave of justice can rise up, and hope and history rhyme (p.77). … Ήρωες και θύματα συνάμα. Θεοί ίδιοι με ανθρώπινα πλάσματα. Παραδαρμένες φιγούρες και ο καθένας να πιστεύει πως το δίκιο με το μέρος τ...

Η ζωή του ανθρώπου είναι καμωμένη από καιρούς

Σκέψη του παροδικού που σε παραλύει. Σπίτια, θάνατοι, χωρισμοί. Η ζωή του ανθρώπου είναι καμωμένη από καιρούς: καιρός να σπείρεις, καιρός να θερίσεις, καιρός της θλίψης, καιρός της χαράς, καιρός της αγάπης, καιρός της μοναξιάς. Αν το σκεφτείς έτσι, θα μπορέσεις και στη χαμηλότερη στιγμή να στηριχτείς, γιατί κι αυτή θα ανήκει σ’ έναν από τους καιρούς της ζωής σου. Πηγή: Γιώργος Σεφέρης (1977). Μέρες Γ΄, 1934-1940. Αθήνα: Ίκαρος.

There is no such thing as great sex unless you have an apocalyptic moment - Aνακαλύπτω τον Θεό στο πλέον ερωτικό μου σημείο

NORMAN MAILER: Great sex is apocalyptic. There is no such thing as great sex unless you have an apocalyptic moment. William Burroughs once changed the course of American literature with one sentenc e. He said, "I see God in my asshole in the flashbulb of orgasm." Now that was one incredible sentence because it came at the end of the Eisenhower period, printed around 1959 in Big Table in Chicago. I remember reading it and thinking, I can't believe I just read those words. I can't tell you the number of taboos it violated. First of all, you weren't supposed to connect God with sex. Second of all, you never spoke of the asshole, certainly not in relation to sex. If you did, you were the lowest form of pervert. Third of all, there was obvious homosexuality in the remark. In those days nobody was accustomed to seeing that in print. And fourth, there was an ugly technological edge — why'd he have to bring in flashbulbs? Was that the nature of his orgasm? It was the ...