Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ανθρωποπάζαρο

Eκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, από κόπωση, ανία, οικονομική στενότητα, εθισμό, ενδοοικογενειακή δυσφορία ή ό, τι άλλο, καρφώνονται κάθε μέρα μπροστά στο γυαλί, με τη λαθεμένη αίσθηση πως βρίσκονται εκτός του, ενώ στην πραγματικότητα είναι στο εσωτερικό του. Επίσης κάθε μέρα, εκατοντάδες, μπορεί και χιλιάδες, άνθρωποι βρίσκονται μέσα στο γυαλί, σαν υλικό του παρασκευαζόμενου θεάματος. Δεν μιλάω για τους «αναγνωρίσιμους», τους τηλεοπτικούς, καλλιτεχνικούς και πολιτικούς αστέρες και αστερίσκους, που όσο και να χαίρονται τη λάμψη τους, τους τρώει η αγωνία πως είναι (σχεδόν εξ ορισμού) προσωρινή. Μιλάω για τα «αναλώσιμα» του τηλεθεάματος, τους «λοιπούς πολίτες», τα ανθρωπάκια του Θεού «άδοξα πού ’ναι», που με δέλεαρ κάποιο δώρο, ένα «εισιτήριο προς την επιτυχία» ή μισό δευτερόλεπτο εμφάνισης, αλέθονται «για να περάσει ευχάριστα» το θεριό που ακούει στο όνομα «τηλεοπτικό κοινό», και πολύ πιο ευχάριστα οι ούτως ειπείν θηριοερεθιστές, οι τηλεάρχοντες.

Είτε ως παίκτες εμφανίζονται όλοι αυτοί είτε ως κοινό στριμωγμένο σε πλατό, είναι πρόδηλο ότι οφείλουν να συμμορφωθούν προς τους όρους ενός άγραφου συμβολαίου, ο κυριότερος των οποίων είναι και ο απλούστερος: πρέπει να υπομείνουν αδιαμαρτύρητα κάθε είδους εξευτελισμό, τον πνευματικό και ψυχικό προπηλακισμό τους· να μαϊμουδίσουν, να υποκριθούν ότι ουρλιάζουν από χαρά, να παραστήσουν ότι τραγουδούν ή χορεύουν, να προσφέρουν στον αχόρταγο δημόσιο οφθαλμό τα πιο κρυφά τους μυστικά, ενίοτε μάλιστα διογκωμένα για ν’ ακουστούν εντυπωσιακότερα.

Για ένα ιδιόμορφο ανθρωποπάζαρο πρόκειται, για ένα τηλεπάζαρο που τυπικά, μόνο τυπικά, γίνεται με όρους ελευθερίας: φαινομενικά, ουδείς εξαναγκάζει ουδένα να αυτογελοιοποιηθεί ή να δεχτεί αγόγγυστα να τον ειρωνεύονται σκαιότατα οι «τελετάρχες», σίγουροι για την εξουσία τους, σίγουροι δηλαδή ότι κανείς δεν δικαιούται και δεν μπορεί να ξεφύγει από τη δεσποτεία τους και τους στυγνούς της όρους. Να ψέξει κανείς όσους τηλεφωνούν μεσημεριάτικα στις εκπομπές του κουτσομπολιού για να «καταγγείλουν» τη «βλάχα» την πεθερά τους, την «ψηλομύτα» τη νύφη τους ή τον μπατζανάκη τους; Να τους ψέξει. Πρώτα όμως έχει να ψέξει όσους έστησαν αυτούς τους μηχανισμούς όχι απλώς υποδοχής, αλλά εκμαίευσης «παραπόνων» πάσης φύσεως. Να καταγγείλει όσους εμπορεύονται χυδαία τις αδυναμίες ανθρώπων που οι μικρές τους κοινότητες τους προστάτευαν κάποτε ακόμα και με τον τρόπο του πειράγματος. Πάντως, το ότι χρειάζεται ο φόβος του προστίμου για να σεβόμαστε τα στοιχειώδη, δεν μπορεί παρά να σημαίνει ότι χαλάσαμε βαθιά, πολύ βαθιά.

Πηγή: «Αναλώσιμοι του τηλεπάζαρου» του Παντελη Μπουκαλα. Εφημερίδα «H KAΘHMEPINH»

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία

T'was the night before Christmas, when all through the house Not a creature was stirring, --not even a mouse; The stockings were hung by the chimney with care, In hopes that St. Nicholas soon would be there. The children were nestled all snug in their beds, While visions of sugar-plums danced in their heads; And mamma in her 'kerchief, and I in my cap, Had just settled down for a long winter's nap, When out on the lawn there arose such a clatter, I sprang from the bed to see what was the matter. Away to the window I flew like a flash, Tore open the shutters and threw up the sash. The moon on the breast of the new-fallen snow Gave the lustre of mid-day to objects below, When, what to my wondering eyes should appear, But a miniature sleigh, and eight tiny reindeer, With a little old driver, so lively and quick, I knew in a moment it must be St. Nick. More rapid than eagles his coursers they came, And he whistled, and shouted, and called them by name; "Now, DASHER! now, D...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

There is no such thing as great sex unless you have an apocalyptic moment - Aνακαλύπτω τον Θεό στο πλέον ερωτικό μου σημείο

NORMAN MAILER: Great sex is apocalyptic. There is no such thing as great sex unless you have an apocalyptic moment. William Burroughs once changed the course of American literature with one sentenc e. He said, "I see God in my asshole in the flashbulb of orgasm." Now that was one incredible sentence because it came at the end of the Eisenhower period, printed around 1959 in Big Table in Chicago. I remember reading it and thinking, I can't believe I just read those words. I can't tell you the number of taboos it violated. First of all, you weren't supposed to connect God with sex. Second of all, you never spoke of the asshole, certainly not in relation to sex. If you did, you were the lowest form of pervert. Third of all, there was obvious homosexuality in the remark. In those days nobody was accustomed to seeing that in print. And fourth, there was an ugly technological edge — why'd he have to bring in flashbulbs? Was that the nature of his orgasm? It was the ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Γράμματα σε μια Νέα Γυναίκα

Γράμματα σε μια Νέα Γυναίκα Αγαπημένη μου - να που βρήκα την κατάλληλη προσφώνηση σ’ αυτά τα παθητικά κρυφομιλήματα -. Σας έχω συναντήσει σ’ όλες τις προηγούμενες ζωές μου, όλους τους περασμένους αιώνες. Στη Βερόνα, στο κατάστρωμα ενός πλοίου, στις σελίδες του Ethica seu scito te ipsum, στο Ασμα Ασμάτων. Μ’ αυτόν το Αρχαίο Πτερνιστή τον Χρόνο, αναμετρήθηκα σαν ίσος προς ίσο. Έγινα, προς χάρη σας, ποιητής για να διαφιλονικήσω μαζί του. Για μην σας εγκαταλείψω στη σκόνη  του Καιρού. Για να ξορκίσω τον βραχνά της φθοράς με τις στροφές μου. Δεν ήταν ο βάρδος του Avon που τον φοβέριζε. Εγώ ήμουν. Devouring Time, blunt thou the lion's paws, And make the earth devour her own sweet brood; Pluck the keen teeth from the fierce tiger's jaws, And burn the long-lived phoenix in her blood; Make glad and sorry seasons as thou fleets, And do whate'er thou wilt, swift-footed Time, To the wide world and all her fading sweets; But I forbid thee one most heinous crime: O, car...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα