Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Βρήκα ξανά το θυμό μου, έμαθα να κλαίω

- Σας άλλαξε η φυλακή;

-Υστερα από 3,5 μήνες στις συνθήκες αυτές, ποτέ μα ποτέ δεν θα είμαι ο ίδιος. Από συνωμοσία της τύχης σήμερα είμαι απέναντί σου. Αυτό θα με κάνει να ζω με απόλυτη ειλικρίνεια, γενναιότητα και ηθική, κάθε στιγμή της ζωής μου. Στη φυλακή τεστάρισα όλες τις βιολογικές και ψυχικές αντοχές μου. Δεν άλλαξα μόνο ως άνθρωπος αλλά και ως επαγγελματίας. Το σημαντικότερο είναι ότι ξαναβρήκα το θυμό που είχα χάσει. Παράλληλα, ανακάλυψα κι ευαισθησίες που είχα κρυμμένες. Εμαθα να κλαίω. Αυτό το ξεχασμένο από παιδί συναίσθημα, το ξαναβρήκα στις φυλακές».

« ... Το "οικοδόμημά" μου άντεχε σεισμό 9 Ρίχτερ. Εφαγα, όμως, 10 Ρίχτερ και κατέρρευσα. Τα χτυπήματα με την εξέλιξη της υπόθεσης ήταν περισσότερα από όσα μπορούσα να αντέξω. Τώρα προσπαθώ να τα διαχειριστώ όλα τούτα. Το νέο οικοδόμημα πρέπει να αντέχει 15 Ρίχτερ»


Πηγή: Από την συνέντευξη του Χρ. Νικολουτσόπουλου στην "Ελευθεροτυπία" (27/7/08)

Σχόλια

  1. Και τι υπέροχο τελικά να ανακαλύπτεις τον εαυτό σου. Πρέπει άραγε αυτό να συμβαίνει πάντα μετά από μια μεγάλη λύπη; Τι ωραία είναι να εκτίθεσαι, να παραδέχεσαι τα χάλια σου με θράσος, να αφήνεσαι στο κλάμα και στο θυμό! Και όταν η οργή σαπίζει μέσα σου να μπορείς να το εκφράσεις, να το παραδεχτείς και να το αφήσεις να εξελιχθεί ανάλογα. Καλημέρα Σπύρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ξόδεψαν όλη τους τη ζωή καμαρώνοντας για τα πάθη τους

Ηeroes. Victims. Gods and human beings. All throwing shapes, every one of them Convinced he's in the right, all of them glad To repeat themselves and their every last mistake, No matter what. People so deep into Their own self-pity self-pity buoys them up. People so staunch and true, they're fixated, Shining with self-regard like polished stones. And their whole life spent admiring themselves For their own long-suffering. Licking their wounds And flashing them around like decorations (pp. 1-2). ... Human beings suffer, they torture one another, they get hurt and get hard. No poem or play or songcan fully right a wrong inflicted or endured. … History says, Don't hope on this side of the grave. But then, once in a lifetime the longed for tidal wave of justice can rise up, and hope and history rhyme (p.77). … Ήρωες και θύματα συνάμα. Θεοί ίδιοι με ανθρώπινα πλάσματα. Παραδαρμένες φιγούρες και ο καθένας να πιστεύει πως το δίκιο με το μέρος τ...

Η ζωή του ανθρώπου είναι καμωμένη από καιρούς

Σκέψη του παροδικού που σε παραλύει. Σπίτια, θάνατοι, χωρισμοί. Η ζωή του ανθρώπου είναι καμωμένη από καιρούς: καιρός να σπείρεις, καιρός να θερίσεις, καιρός της θλίψης, καιρός της χαράς, καιρός της αγάπης, καιρός της μοναξιάς. Αν το σκεφτείς έτσι, θα μπορέσεις και στη χαμηλότερη στιγμή να στηριχτείς, γιατί κι αυτή θα ανήκει σ’ έναν από τους καιρούς της ζωής σου. Πηγή: Γιώργος Σεφέρης (1977). Μέρες Γ΄, 1934-1940. Αθήνα: Ίκαρος.

Τι είναι η Φιλοσοφική Συμβουλευτική;

Λένε πως η Αμερική – οι ΗΠΑ – ειδικά, είναι η χώρα των εκπλήξεων – άλλοτε ευχάριστων κι  άλλοτε δυσάρεστων για τους άλλους (κάτι ξέρουμε κι εμείς από αυτά). Τώρα, όμως, η έκπληξη που έρχεται πέρα από τον Ατλαντικό, είναι πραγματικά ευάρεστη. Έκπληξη, όχι πολιτική, οικονομική κλπ., αλλά ψυχοθεραπευτική. Εξηγούμαι: Σε αυτή τη χώρα, όπου, δεκάδες χρόνια, κάνει θραύση η ψυχιατρική και προπάντων η ψυχανάλυση, στη χώρα όπου κάθε «αξιοπρεπής» πολίτης καταφεύγει σε ψυχαναλυτές, για να λύσει όσα ψυχικά, κοινωνικά, επαγγελματικά, ερωτικά κλπ. Προβλήματα του προκαλεί η κοινωνική «αποδόμηση» και ο αποανθρωπισμός της σύγχρονης ζωής… σε αυτή τη χώρα όπου η «πράξη» κυριαρχεί πάνω στη «σκέψη»… σε αυτή λοιπόν τη χώρα, μια σχεδόν απίστευτη «μόδα» έκανε την εμφάνισή της: «ο φιλοσοφικός σύμβουλος». Τι είναι τούτο το καινούριο «φρούτο»; Απλούστατα: ένας επιστήμονας που έρχεται να αντικαταστήσει τον «μάγο -ψυχαναλυτή» και να προσφέρει στον «ασθενή», αντί ψυχοφάρμακα και «αναλύσεις», τη βοήθεια της ...