- Συμφωνείτε ότι σήμερα κυριαρχεί η υλική πλευρά της ζωής; Αν είναι έτσι, τότε δεν είναι αφύσικο να σκοτωνόμαστε για τον έρωτα; “ Όχι, όχι περισσότερο απ’ ότι σε άλλες εποχές. Πιστεύω πως οι άνθρωποι είναι τρυφεροί και ονειροπόλοι. Εις πείσμα των καιρών. Απλώς σήμερα αλλάζει μορφή η αποξένωση από τον αυθεντικό εαυτό. Η ίδια, πάντως, αγωνία για περισσότερη χαρά διαποτίζει τον καθένα. Η ίδια δίψα. Αφού η αναλογία παραμένει πάντα η ίδια: ‘Μια χαρά και δέκα λύπες’” - Την ψάχνουμε, όμως, τη χαρά; Φλερτάρουν οι άνθρωποι σήμερα; “Όσοι ζουν, κάνουν παιγνίδι. Εφευρίσκουν διαρκώς νέους τρόπους, καινούργια τεχνάσματα. Μυστικά και ψέματα. Οι άλλοι μόνο τρέχουν (και δεν φτάνουν). Γιατί, για να ζήσεις και να «παίξεις» πρέπει να σταματήσεις. Από τη συνέντευξη του Ανδρέα Μήτσου, συγγραφέα του βιβλίου «Ο κύριος Επισκοπάκης», στον Απόστολο Διαμαντή. Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ‘ E ’ της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας (20/01/08)