.... Μετά το Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία είναι πια ξεκάθαρο ότι τα φώτα φέτος θα είναι στραμμένα πάνω σας. Πώς νιώθετε γι' αυτό; «Επειδή συμπεριφέρθηκα πολύ άσχημα για 15 ολόκληρα χρόνια στην αρχή της καριέρας μου, έβαλα τον εαυτό μου στο ράφι. Χρειάστηκα πολλά χρόνια ψυχοθεραπείας για να καταλάβω τους λόγους για τις αυτοκαταστροφικές μου τάσεις. Πίσω από όλα είναι τα συναισθήματα εγκατάλειψης και εξευτελισμού από την παιδική μου ηλικία -που τα έκρυβα πίσω από ένα πέπλο σκληρότητας και τρέλας. Αυτό μου ήταν πιο εύκολο από την ταπείνωση. Η "επιστροφή" μου είναι για μένα μια αργή και επώδυνη διαδικασία και δεν έχει να κάνει μόνο με τη δουλειά μου αλλά και με την εσωτερική μου αλλαγή». Ο ρόλος σας στον «Παλαιστή» καθρεφτίζει την ίδια σας τη ζωή; «Ναι, ο παλαιστής στέκεται εκεί, στο ριγκ, γερασμένος, έχοντας κάνει μαντάρα τη ζωή του κι όλοι θέλουν ήδη να τον θάψουν. Αλλά αυτός αναπνέει ακόμα. Βάλτε με στο φέρετρο όταν πεθάνω, όχι όσο ακόμα αναπνέω» .............. Μιλήστε μου λ