Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ομοφυλοφιλία δε σημαίνει μόνο σεξ

Τι σκέφτεστε όταν ακούτε τη λέξη "ομοφυλοφιλία"; Οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται "gay άντρες" και "σεξ". Και φυσικά η ομοφυλοφιλία έχει σχέση και με το σεξ. Αλλά όχι μόνο με το σεξ κι όχι μόνο με τους άντρες. Υπάρχουν και ομοφυλόφιλες γυναίκες, οι λεσβίες.

Ανεξάρτητα από το ποιο φύλο προτιμά κανείς, οι περισσότεροι ανθρώποι έχουν τη δυνατότητα να αγαπούν και να έλκονται σεξουαλικά, τη δυνατότητα να ερωτεύονται. Με τον έρωτα όμως δεν εννοούμε μόνο σεξ και πόθο, αλλά και τη λαχτάρα για τρυφερότητα, για στοργή και συντροφικότητα. Στην πραγματικότητα ούτε η ομοφυλοφιλία ούτε η ετεροφυλοφιλία είναι τίποτα περισσότερο ή τίποτα λιγότερο.

Τα τελευταία 100 χρόνια ένας αριθμός θεωριών απασχολήθηκε με το αίνιγμα γιατί μερικοί άνθρωποι είναι ομοφυλόφιλοι, όμως ο τρόπος έρευνας δεν ήταν πάντα αντικειμενικός. Η χριστιανική εκκλησία έδειξε από νωρίς ενδιαφέρον για την ομοφυλοφιλία, αλλά μόνο ως σεξουαλική δραστηριότητα ανάμεσα σε δύο άντρες που θεωρήθηκε αμαρτία.

Όμως μετά το τέλος του περασμένου αιώνα κι όταν η ιατρική επιστήμη ασχολήθηκε με το θέμα, το ενδιαφέρον για τους ομοφυλόφιλους αυξήθηκε. Οι πρώτες θεωρίες της ιατρικής επιστήμης υπέθεταν ότι η ομοφυλοφιλία είναι μια κληροδοτημένη ανωμαλία, ένα ελάττωμα στη φύση. Αργότερα όμως, το ενδιαφέρον επικεντρωθηκε στην ψυχή και τότε η ομοφυλοφιλία περιγράφηκε ως το αποτέλεσμα ψυχολογικών διαταραχών, κυρίως κατά την παιδική ηλικία. Μόνον κατά την αρχή της δεκαετίας του 70 προέβαλλαν τελείως νέοι και σε γενικές γραμμές θετικοί τρόποι αντιμετώπισης της ομοφυλοφιλίας. Ψυχολόγοι και σεξολόγοι άρχισαν να βλέπουν την ομοφυλοφιλία ως μια απόλυτα φυσιολογική σεξουαλική ποικιλλία.

Σήμερα, η μεγάλη πλειοψηφία των ειδικών πιστεύει ότι ο ομοφυλόφιλος άντρας και η ομοφυλόφιλη γυναίκα πρέπει να θεωρηθούν σε σχέση με την κληρονομικότητα, με το περιβάλλον στο οποίο ζουν και φυσικά με τις θετικές επιλογές που κάνουν στο αν θα αποδεχτούν και σε ποιο βαθμό τα συναισθήματά τους. Συγχρόνως εμφανίστηκε και ένα ενδιαφέρον για την ομοφυλοφιλία ως κοινωνικό φαινόμενο. Κοινωνιο-ανθρωπολόγοι, ιστορικοί και ερευνητές έχουν επισημάνει, ανάμεσα σε πολλά άλλα και το πως έχει μεταβληθεί η άποψή μας για την ομοφυλοφιλία σε σχέση με το χρόνο καθώς και τις σημαντικές διαφορές που υπάρχουν στην αντιμετώπισή της από διαφορετικούς πολιτισμούς.

Πηγή: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ξόδεψαν όλη τους τη ζωή καμαρώνοντας για τα πάθη τους

Ηeroes. Victims. Gods and human beings. All throwing shapes, every one of them Convinced he's in the right, all of them glad To repeat themselves and their every last mistake, No matter what. People so deep into Their own self-pity self-pity buoys them up. People so staunch and true, they're fixated, Shining with self-regard like polished stones. And their whole life spent admiring themselves For their own long-suffering. Licking their wounds And flashing them around like decorations (pp. 1-2). ... Human beings suffer, they torture one another, they get hurt and get hard. No poem or play or songcan fully right a wrong inflicted or endured. … History says, Don't hope on this side of the grave. But then, once in a lifetime the longed for tidal wave of justice can rise up, and hope and history rhyme (p.77). … Ήρωες και θύματα συνάμα. Θεοί ίδιοι με ανθρώπινα πλάσματα. Παραδαρμένες φιγούρες και ο καθένας να πιστεύει πως το δίκιο με το μέρος τ

Η ζωή του ανθρώπου είναι καμωμένη από καιρούς

Σκέψη του παροδικού που σε παραλύει. Σπίτια, θάνατοι, χωρισμοί. Η ζωή του ανθρώπου είναι καμωμένη από καιρούς: καιρός να σπείρεις, καιρός να θερίσεις, καιρός της θλίψης, καιρός της χαράς, καιρός της αγάπης, καιρός της μοναξιάς. Αν το σκεφτείς έτσι, θα μπορέσεις και στη χαμηλότερη στιγμή να στηριχτείς, γιατί κι αυτή θα ανήκει σ’ έναν από τους καιρούς της ζωής σου. Πηγή: Γιώργος Σεφέρης (1977). Μέρες Γ΄, 1934-1940. Αθήνα: Ίκαρος.

Γράμματα σε μια Νέα Γυναίκα

Γράμματα σε μια Νέα Γυναίκα Αγαπημένη μου - να που βρήκα την κατάλληλη προσφώνηση σ’ αυτά τα παθητικά κρυφομιλήματα -. Σας έχω συναντήσει σ’ όλες τις προηγούμενες ζωές μου, όλους τους περασμένους αιώνες. Στη Βερόνα, στο κατάστρωμα ενός πλοίου, στις σελίδες του Ethica seu scito te ipsum, στο Ασμα Ασμάτων. Μ’ αυτόν το Αρχαίο Πτερνιστή τον Χρόνο, αναμετρήθηκα σαν ίσος προς ίσο. Έγινα, προς χάρη σας, ποιητής για να διαφιλονικήσω μαζί του. Για μην σας εγκαταλείψω στη σκόνη  του Καιρού. Για να ξορκίσω τον βραχνά της φθοράς με τις στροφές μου. Δεν ήταν ο βάρδος του Avon που τον φοβέριζε. Εγώ ήμουν. Devouring Time, blunt thou the lion's paws, And make the earth devour her own sweet brood; Pluck the keen teeth from the fierce tiger's jaws, And burn the long-lived phoenix in her blood; Make glad and sorry seasons as thou fleets, And do whate'er thou wilt, swift-footed Time, To the wide world and all her fading sweets; But I forbid thee one most heinous crime: O, car