Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Με αυτό τον τρόπο, Ψυχή μου, σ’ ερωτεύτηκα.



My Cordelia!

In old tales we can read that a river fell ιn love with a girl. Thus is my soul like a river, which loves you. Sometimes it is tranquil and lets your image mirror itself deep and unmoved in it, sometimes it has the illusion of having caught your image, then its wave curls in order prevent you from escaping again; sometimes it softly curls its surface and plays with your image, sometimes it has lost it, then will its wave become black and despairing. So is my soul; like a river that has fallen in love with you.

Your Johannes."


Κορδελιά μου,

Σε παλιούς καιρούς μάθαμε για το
ποτάμι που αγάπησε μια Δέσποινα.
Έτσι και η δική μου καρδιά, σαν το ποτάμι,
σε ποθεί.
Κάποιες στιγμές, γαλήνιο καθώς είναι,
η εικόνα σου σταθερή καθρεφτίζεται στα βαθειά νερά του.
Κάποιες άλλες φαντάζεται ότι την μορφή σου,
στον αφρό του, συγκρατεί για να μην τη χάσει ξανά.
Υπάρχουν και ώρες γλυκιές που με
το αντιφέγγισμα σου στα κύματα του παίζει
και όταν σε χάνει από απελπισία μαυρίζει.
Με αυτό τον τρόπο, Ψυχή μου, σ’ ερωτεύτηκα.

Ο Αγαπημένος σου Johannes


Πηγή: "Forførerens Dagbog" den Søren Kierkegaard


  • "Το ημερολόγιο ενός διαφθορέα" αποτελεί μέρος του φιλοσοφικού έργου του Σαίρεν Κίρκεγκωρ "Enten-Eller". Στο "Έτσι ή Αλλιώς" ερευνώνται τα στάδια της ύπαρξης. Η επιρροή του σε υπαρξιακούς ψυχολόγους όπως ο Carl Rogers υπήρξε καθοριστική.
  • γράμματα




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ανάμεσα στο Καλό και το Κακό

136. Der Eine sucht einen Geburtshelfer für seine Gedanken, der Andre Einen, dem er helfen kann: so entsteht ein gutes Gesprüch. Ο ένας ψάχνει μια μαμμή για τις σκέψεις του, ό άλλος κάποιον τον οποίο μπορεί να βοηθήσει: έτσι γεννιέται μια καλή κουβέντα. 125. Wenn wir über Jemanden umlernen müssen, so rechnen wir ihm die Unbequemlichkeit hart an, die er uns damit macht. Όταν πρέπει ν’ αλλάξουμε τη γνώμη μας για κάποιον, του καταλογίζουμε βαριά το ξεβόλεμα που μας προκαλεί. 98. Wenn man sein Gewissen dressirt, so k ü sst es uns zugleich, indem es beisst. Όταν γυμνάσει κανείς τη συνείδηση του, αυτή μας φυλάει την ίδια στιγμή που μας δαγκώνει. 68. "Das habe ich gethan" sagt mein Ged ä chtniss. Das kann ich nicht gethan haben - sagt mein Stolz und bleibt unerbittlich. Endlich - giebt das Ged ä chtniss nach. «Αυτό έκανα» λέει η μνήμη μου. «Δεν μπορεί να το έκανα αυτό» - λέει η περηφάνια μου και παραμένει άτεγκτη. Στο τέλος – μνήμη υποχωρεί. Πηγή : Spr ä che und Zwischensp

Ποίηση και Συμβουλευτική ΙΙ

Αν να κρατάς καλά μπορείς το λογικό σου, όταν τριγύρω σου όλοι τα ‘χουν χαμένα και σ’ εσέ της ταραχής τους ρίχνουν την αιτία. Αν να εμπιστεύεσαι μπορείς το ίδιο τον εαυτό σου όταν ο κόσμος δεν σε πιστεύει κι αν μπορείς να του σχωρνάς αυτή τη δυσπιστία. Να περιμένεις αν μπορείς δίχως να χάνεις την υπομονή σου, κι αν άλλοι σε συκοφαντούν να μην καταδεχτείς ποτέ το ψέμα, κι αν σε μισούν, εσύ ποτέ σε μίσος ταπεινό να μην ξεπέσεις, μα να μην κάνεις τον καλό ή τον πολύ σοφό στα λόγια. Αν να ονειρεύεσαι μπορείς και να μην είσαι δούλος των ονείρων, αν να στοχάζεσαι μπορείς δίχως να γίνει ο στοχασμός σκοπός σου, αν αντικρίζεις σου βαστά το θρίαμβο και τη συμφορά παρόμοια κι όμοια να φέρνεσαι σ’ αυτούς τους δύο τυραννικούς απατεώνες, αν σου βαστά η ψυχή ν’ ακούς όποιαν αλήθεια εσύ είχες ειπωμένη παραλλαγμένη απ’ τους κακούς, για ‘ναι για τους άμυαλους παγίδα η συντριμμένα να θωρείς όσα σου ‘χουν ρουφήξει τη ζωή σου και πάλι να ξαναρχινάς να κτίζεις μ’ εργαλεία να ‘ναι φθαρμένα. Αν όσα απόκτησε

Ξόδεψαν όλη τους τη ζωή καμαρώνοντας για τα πάθη τους

Ηeroes. Victims. Gods and human beings. All throwing shapes, every one of them Convinced he's in the right, all of them glad To repeat themselves and their every last mistake, No matter what. People so deep into Their own self-pity self-pity buoys them up. People so staunch and true, they're fixated, Shining with self-regard like polished stones. And their whole life spent admiring themselves For their own long-suffering. Licking their wounds And flashing them around like decorations (pp. 1-2). ... Human beings suffer, they torture one another, they get hurt and get hard. No poem or play or songcan fully right a wrong inflicted or endured. … History says, Don't hope on this side of the grave. But then, once in a lifetime the longed for tidal wave of justice can rise up, and hope and history rhyme (p.77). … Ήρωες και θύματα συνάμα. Θεοί ίδιοι με ανθρώπινα πλάσματα. Παραδαρμένες φιγούρες και ο καθένας να πιστεύει πως το δίκιο με το μέρος τ